STEDMAN’S NARRATIVE
Stedman spreekt in het originele manuscript van zijn boek over Suriname uit 1790 een paar keer van Quaco’s ‘redemption’*. En hij schrijft dat hij wordt geprezen voor het redden van drie mensen, onder wie Quaco:
[…] While next Day my Praises Rung Through the Town of Paramaribo And I Was Crown’d for What I Had thus far Finished, With Praises, and Congratulations, Particularly by Mr. & Mrs. De Melly, and Mr. and Mrs. Gordon this Begin indeed the third Person/ including Qwacco/ that I had Rescued / Within a little more than 3 Months/ from the Jaws of the Monster Persecutor […] (Price & Price 1988: 387)
Het kan zijn dat Stedman meende dat Quaco als zijn slaaf kans had op een beter leven en misschien zijn vrijheid kon verwerven. Net zo waarschijnlijk is het dat Stedman zichzelf in zijn boek heeft willen neerzetten als held en daarom claimde dat hij voor Quaco’s vrijheid had gezorgd. Zo kreeg hij niet alleen alle lof van zijn kennissen in Suriname, maar ook van zijn lezers.
*) Richard Price & Sally Price (red.) (1988), John Gabriel Stedman, [title cursief] Narrative of a Five Years Expedition against the Revolted Negroes of Surinam, New York, Bloomington: iUniverse.Inc.